Zoals (bijna) gewoonlijk kom ik weer net iets te laat (maar op tijd) aan op hole 2 onze starthole van deze eerste dag van prachtige 4 daagse golfdagen.

De organisatie ligt bij Henny en Eva en die staan mij al met open armen op te wachten naast het clubhuis haha.  De dames hebben het weer goed geregeld allemaal en vooral z’n persoonlijke ontvangstcomité doet toch wel wat met mij moet ik zeggen, top dames en bedankt.

Zoals gezegd beginnen wij als team, op hole 2. Eerst even aan elkaar voorstellen: Henk (the hardhitter) Christiane (the velvet touch) Gerda (the teamplayer) Jacob (the tactieker).
We hadden nog net tijd genoeg om de tactiek te bespreken. De lange holes zijn voor the hardhitter en dus ligt Henk zijn eerste afslag zo dicht bij het water dat de tweede slag er met gemak over kan. Zo liggen we met 3 slagen op de green dankzij the teamplayer en maken we gelijk een par. Eerste doel gehaald. We gaan al pratend (niet over golf) gaan richting hole 3. Snel nemen we ook nog even hier de tactiek door op deze wat kortere baan. Ook hier een par. En zo gaan we door, op hole ? (Ben de volgorde kwijt) waar we een birdy maken dankzij een putt van bijna 10 meter van the velvet touch, vol trots doen we een groepshuck. Al schrijvende van dit verslag zijn we nog steeds trots op haar. Helaas verliezen we een slag op hole ? maar we lopen dus nog par.
Zo gaan we al pratend en analyserend verder. Aangekomen op horror hole 9 (voor ons 8) gaan we weer voor the hardhitter zijn afslag zoals we van te voren al bedacht hadden, stelt hij ons niet teleur. De bal die krijgt een hengst en ligt de voorbij de laatste heuvel richting de vlag. Wij hoeven dus niet meer te af te slaan want dit gaan we nooit halen. Krachten sparen dus zegt the teamplayer. En dus een makkie voor de andere 3 om de bal op de heuvel in de buurt van de green/vlag te leggen. En ja hoor hier inderdaad weer een team prestatie par. We staan nog steeds op par. Top.
Op naar de par 3 banen. The teamplayer motiveert ons om de koppies niet te laten hangen en proberen om nog een Birdy te maken. Echter is de concentratie wel een beetje weg aan het ebben. Gelijk een bogey, verdorie. Herpakken en doorrrrrrrr. Gelukkig gaat de rest in par dus dikke prima. Dan de laatste hole voor ons, hole 1. Onderweg ruiken we de bitterballen en denken we al aan de sapjes die erbij horen al. Gelukkig ligt druk om te presteren vol op de schouders van the velvet touch die moet de laatste hole afslaan. Onderweg spreek ik haar nog even moet en en zeg “gelukkig ligt winst of verlies nu bij jou hè”. No pressure.  
Maar ze laat zich niet gekmaken en slaat de bal op de green een meter of 6 van de hole. De laatste hole dus ook een par. Uiteindelijk dus 1 boven par geslagen op 12 holes. Ik vind het een team prestatie van jewelste. Gefeliciteerd.

De nazit is weer gezellig en voor ons wat langer dan de rest. We waren niet alleen als eerste geëindigd maar ook als eerste binnen (volgens mij).  En bijna als laatste weg. En een fles wijn gewonnen voor het thuisfront dat doet het ook altijd goed.

Al met al een heel geslaagde middag met prachtig weer, op een mooie baan en leuke mensen. Henk, Christiane en Gerda bedankt ook.
Allemaal bedankt en tot zondag wellicht.

Team the invincible four.