Om iedereen de gelegenheid te geven het boeiende relaas van @Ben de-Geo Smit te lezen heb ik even gewacht met het publiceren van mijn Maandbeker III verslag.

Zag op de deelnemers lijst dat Gerard V. “Mr. Maandbeker-collector” ontbrak. Ha, mijn kans dacht ik stiekem maar dat moeten ongetwijfeld de ander 29 deelnemers ook gedacht hebben.

Enfin onder ware tropische omstandigheden gingen we rondom “high noon” moedig en met hoge verwachtingen de baan in. De koperen ploert, zoals die in goed sudafrikaans heet, hangt boven de Hildenberg in tegen stelling tot de Tafelberg niet loodrecht boven ons bolletje maar was wel heet genoeg…

Het belette mede flighter Maat Willem niet om maar gelijk op hole 1 met de neary te beginnen, diep onder de indruk ging ik zelf flink de rough in. De callaway belandde rechts van de fairway te midden van de uitbundige jacobskruiskruidentuin, kom daar maar eens ongestraft uit. Resultaat weg callaway, Een streep op de kaart plus een paar zebra rupsen en dito zaadjes (lees: Ben) bengelend aan mijn steunkous.

(saillant detail: een paar dagen later is de hele jkkruid flora en faunasekten, door de greenkeepers met de grond gelijkgemaakt). Had dat eerder….

Daar gaan je voornemens maar anderzijds met de gedachten en nog kakelvers in het geheugen het speechen en verslag schrijven, (lees: verslag bijna langste dag wedstr.), leken deze rituelen nu ver weg Dat was dan weer een opluchting. Het duurde echter wel 2 of 3 holes voor ik weer in de “Luctor et Emergo” modus terecht kwam. Met nestor Jaap in de buggy (samen bijna 170 jaar!!! levenservaring) en Willem onverstoord met de trolley in ons kielzog…. (even kwam de klassieker “ proud mary…” voorbij) Refr: Rollin’ rollin’ down de fairway, rollin’ …de green nog zo faraway, Ball right in de rough, ball left in het water thats hoe we play…

Af en toe vanwege de hitte, de bidon boven het bolletje uitknijpend, zoals Pogacar in de Tour en voor de dogleg rechts op hole 6 de fam. Nijlgans maar vooral het stukje gras ontwijkend, waar de fam. flink toilet heeft gehouden.

De ene par gevolgd door een dubbele bogey maar “gezegend” met een hoog Hcp en de vele slagen die je als bonus meekrijgt, ben je met een aardige score al gauw kanshebber voor een ere vermelding met alle gevolgen van dien. Mag je de trofee en dito fles wijn in ontvangst nemen (de derde in korte tijd). Geef Gortig toe geen wijnkenner te zijn maar de flessen wijn die de wedstrijd cie ter beschikking stelt smaken “Superbe…” en om op z’n Gortiljaans te besluiten: Allez, santé on y va..!

Au revoir Jim.